Wie nu uitzoomt op de desktopversie van Google Maps, ziet een wereldbol verschijnen in plaats van de voormalige tweedimensionale Mercator-kaart.
Het is niet mogelijk om het gebogen aardoppervlak zonder vervormingen weer te geven op een platte kaart. Daarom wordt meestal een bol geprojecteerd op een cilinder, maar afhankelijk van de projectiemethode, worden ofwel de oppervlaktes ofwel de hoeken vervormd.
Voor de scheepvaart was het van belang dat kaarten de kompaskoers getrouw weergaven, dus mochten de hoeken niet vervormd worden. De hoekgetrouwe kaartprojectie, die in 1569 als eerste door de Vlaamse cartograaf Gerardus Mercator werd toegepast, werd dan ook veelvuldig toegepast. Ook heel wat atlassen en navigatiesystemen namen die Mercatorkaart over.
De methode van Mercator heeft echter ook een groot nadeel: gebieden worden meer uitgerekt naarmate ze verder van de evenaar liggen. Daardoor wordt Groenland ongeveer even groot weergegeven als het hele Afrikaanse continent, terwijl het in werkelijkheid veertien keer kleiner is.
Desktopversie
Google Maps gebruikte aanvankelijk een kaart die de oppervlaktes bewaart en de hoeken vervormt, maar schakelde in 2005 over op de Mercatorprojectie. De technologie is intussen echter op het punt dat dergelijke compromissen niet meer nodig zijn. Google behoudt de Mercatorprojectie, maar laat bij het uitzoomen een boloppervlak verschijnen. Voorlopig is dat enkel te zien in de desktopversie van Google Maps en niet in de mobiele app.
Wie de ware oppervlakte van een land wil vergelijken op een tweedimensionale kaart kan ook terecht op de website thetruesize.com.
